Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΙΑΠΩΝΙΑ

ΚΙΝΑ
chinaΘα ορίσουμε γεωγραφικά την ΚΙΝΑ σαν το κράτος που απλώνεται στην κεντροανατολική Ασία από το Παμίρ και το Καροκόραμ μέχρι τον Ειρηνικό ωκεανό και τη Ρωσική Άπω Ανατολή σε γ. μήκος 600 κι από τα Αλτάι και τον ποταμό Αμούρ ως τα Ιμαλάια και την χερσόνησο της Ινδοκίνας επί 350.
Από το 1949 είναι, πολιτικά, Λαϊκή Δημοκρατία, δηλαδή έχει κομμουνιστική κυβέρνηση..
Καταλαμβάνει έκταση 9.536.499 τ.χλμ., τρίτη σε έκταση μετά την Ρωσία και τον Καναδά και έχει περίπου 1.400.000.000 κατοίκους, δηλ. ένας στους 5 κατοίκους του πλανήτη είναι κινέζος. Βόρειά της η Μογγολία και η Ρωσία, δυτικά χώρες Τουράνιας ρίζας, νοτιοδυτικά της οι Ινδίες, ανατολικότερα οι ομόφυλές της Βιρμανία, Ταϊλάνδη, Λάος, Βιετνάμ και ανατολικά της η Κορέα και το νησιωτικό σύμπλεγμα της Ιαπωνίας.

Ο ορεινός όγκος του Θιβέτ, που η Κίνα κατέλαβε μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, της δίνει τεράστιο υψόμετρο αλλά και τις πηγές των ζωτικών της ποταμών Χουάγκ Χο (Κίτρινος Ποταμός) -το λίκνο του κινέζικου πολιτισμού- και Γιάνγκ τσε Κιάνγκ, που φιλοξενεί στις όχθες του το 1/3 του κινέζικου πληθυσμού.
Επικρατέστερη εθνική ομάδα είναι αυτή των Χαν (94%) -οι κατ εξοχήν Κινέζοι- αλλά δεν θεωρούνται ασήμαντα τα 15 εκατομμύρια Κουάνγκ, τα 7,5 εκατομμύρια Χοέι και Μαντζουριανοί, τα 7 εκατομμύρια Ουιγούροι, τα 4 εκατομμύρια Θιβετανοί και άλλα 4 εκατομμύρια Μογγόλοι.
Τα άκρα της Κίνας έχουν κλίμα που επηρεάζεται από την παγωνιά της Σιβηρίας στα βόρεια και από τους μουσώνες της Ινδίας στα νότια. Το Θιβέτ με τα ψηλότερα βουνά του κόσμου και η Κίτρινη Θάλασσα αποτελούν τα άλλα δύο άκρα της με εντελώς αντίθετα κλίματα και ανάλογη κατανομή πληθυσμού. Παραδοσιακά γεωργική χώρα η Κίνα έγινε μέσα στον 20ο αιώνα τρομερή βιομηχανική δύναμη και πολιτικά - στρατιωτικά η 3η υπερδύναμη του Πλανήτη.
Ιστορικά: Πότε ξεκινά η Κινέζικη ιστορία; Στους μυθικούς χρόνους. Ποιοι ήταν οι πρώτοι αυτοκράτορες; Οι μυθικές δυναστείες. Στην Κίνα δεν έχουμε καταφέρει χρονική ταξινόμηση των γεγονότων της. Σίγουρα είναι πολιτισμός πολλών χιλιετηρίδων π.Χ. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν λατρεύουν τους προγόνους περισσότερο από την Κίνα.

Οι μυθικοί αυτοκράτορες φανερώνονται με ρόλους θεϊκούς: ιδρύουν νόμους και θεσμούς, πόλεις, επιστήμες, τέχνες, αντιμετωπίζουν τέρατα και σώζουν από καταστροφές, κρατούν την ένωση μεταξύ Ουρανού και Γης, αναπαριστάνουν τις ουράνιες λειτουργίες στην χώρα τους μέσα από τις τελετές αλλά και την κρατική οργάνωση και λειτουργία. Η δυναστεία Τσόου είναι η πιο μακρά και η πιο σπουδαία: βασίλεψε από το 1050 ως το 221 π.Χ.
Η Κίνα πέρασε πολλές διαιρέσεις και επανενώσεις. Ο νότος της θεωρείται μήτρα του πολιτισμού της. Οι κάτοικοι του βορρά συχνά θεωρούνταν "βάρβαροι" γιατί κάθε φορά που η κεντρική εξουσία εξασθένιζε αυτοί ξεκινούσαν τις επαναστάσεις. Επίσης από τον βορρά επέλαυναν οι περισσότεροι κατακτητές όπως οι Μογγόλοι και οι Ούννοι. Αλλά μετά από κάθε μεσαίωνά της η Κίνα ξανάβρισκε ενότητα και ταυτότητα.
Οι αυτοκράτορές της θεωρούνται ότι έδωσαν τον πολιτισμό και ένωναν τον ουρανό με την γή για να έχει η Κίνα μακροζωία και ευτυχία. Για να δώσουμε μια χρονική αρχή θα πούμε ότι ο μυθικός αυτοκράτορας Φου-Χι ανέβηκε στο θρόνο το 2852 π.Χ -πρότυπο ευθύτητας και αρετής- και θεωρείται εφευρέτης της γραφής και πρώτος νομοθέτης. Ο Σεννούνγκ θεωρείται δημιουργός της γεωργίας και της ιατρικής, ο Χουάνγκ Τι επινοητής του ημερολογίου και η γυναίκα του εφηύρε την καλλιέργεια του μεταξοσκώληκα.                                                                    china
Το μοναρχικό και αριστοκρατικό πολιτικό σύστημα που πάντα είχε η Κίνα, είτε όταν γινόταν αυτοκρατορία είτε πολλά χωριστά βασίλεια, πλαισιωνόταν πάντα από υπαλλήλους μορφωμένους και καλλιεργημένους. Οι τίτλοι τους δεν μεταβιβάζονταν αναγκαστικά στον κληρονόμο γιατί έπρεπε να δίνουν εξετάσεις για να αναλάβουν τα λειτουργήματά τους. Έτσι το αριστοκρατικό αίμα της Κίνας είχε ευκαιρίες να δροσιστεί και να ανανεωθεί από άλλους νέους που κατάφερναν να περάσουν τις εξετάσεις και να είναι πραγματικά μορφωμένοι και ικανοί υπάλληλοι.
Η Κίνα έγινε γνωστή στη Δύση μέσα από τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο κατά τον 13ο αιώνα.
Τότε είχε κατακτηθεί από τους Μογγόλους και ο Κουμπλάι Χάν κάνει πρωτεύουσα το Πεκίνο. Είναι αξιοσημείωτο τώρα ότι ενώ οι Μογγόλοι κατακτούν στρατιωτικά την Κίνα, οι κινέζοι τους κατακτούν πολιτιστικά και η χώρα βγαίνει μάλλον ωφελημένη παρότι κατακτήθηκε. Το 1600 ο κινέζικος πληθυσμός υπολογιζόταν στα 150.000. Στις αρχές του 19ου αι. έφτασε τα 400 εκατομμύρια.
Τον 17ο και 18ο αι. η Κίνα εγκαινίασε την μαζική μετανάστευση προς την Ινδοκινεζική χερσόνησο και τις νησιωτικές Ινδίες, εγκαθίδρυσε προτεκτοράτο στο Θιβέτ και οργάνωσε εκστρατείες κατά των δυτικών Μογγόλων (Καλμούκων) της Βιρμανίας και του Ανάμ.
Αλλά την ίδια στιγμή οι Ευρωπαίοι καταλαμβάνουν την Σιβηρία με τους Ρώσους, οι Ολλανδοί τις νησιωτικές Ινδίες και οι Άγγλοι τις Ινδίες. Έτσι η Κίνα θα αναγκαστεί να συγκρουστεί με την "βάρβαρη" Δύση αλλά και με την Ιαπωνία που κι αυτή επεκτείνεται. Τελικά η Κίνα θα είναι ο μεγάλος χαμένος σε εδάφη και ισχύ. Το Φεβρουάριο του 1912 καταλύεται η Αυτοκρατορία και ανακηρύσσεται δημοκρατία. Και μετά τον τελευταίο εμφύλιο έχομε το 1949 την νίκη των κομμουνιστικών δυνάμεων και την ανακήρυξή της σε Λαϊκή δημοκρατία.

Θρησκεία:
Το σαμανικό υπόβαθρο είναι έντονο, κυρίως στο νότο της Κίνας. Στα φιλολογικά κείμενα βρίσκουμε περιγραφές τελετουργιών καθαρά σαμανιστικών με βροχοποιούς, μάγους, πνευματιστές, μάντεις. Αρχαιότατη ήταν η επιστήμη της γεωμαντείας. Χωρίς αυτή δεν χτιζόταν ούτε σπίτι, ούτε τάφος, ούτε ιερό ή πόλη. Η επιστήμη αυτή γνωστή ως Φενγκ-Σούι (άνεμος-νερό) έχει αποκτήσει μια ιδιαίτερη εξάπλωση στη Δύση τα δέκα τελευταία χρόνια του 2000, κάνοντας διάσημη την αρχαία Κίνα).
Τα γραπτά και τα φυλακτά έχουν πάντα μεγάλη δύναμη και είναι δημοφιλέστατα. Οι γιορτές του νέου έτους, η λατρεία των προγόνων και των μυθικών προσώπων συνεχίζεται και σήμερα (το σημερινό καθεστώς δηλώνει την Κίνα επισήμως ως άθεη!). Το σύμβολο του χρυσού και του ασημένιου δράκου, όπως και το γιν-γιάνγκ, σαν αφηρημένη γεωμετρική παράστασή τους, είναι πλέον διαδεδομένα μέσα κι έξω από την Κίνα.
Πάνω απ' όλα όμως στην Κίνα συναντάμε τις τρεις μεγάλες θρησκείες που γεννήθηκαν από τον Κομφούκιο, τον Λάο Τσε και τον Βούδα. Όλοι τους έζησαν γύρω στον 6ο π.Χ αιώνα. Ο Κομφούκιος στο βορρά και ο Λάο Τσέ στο νότο ήταν σύγχρονοι.
Ο πρώτος δίδαξε το δρόμο του κέντρου μέσα από ένα φιλοσοφικό και ηθικό πολιτικό σύστημα όπου ο άνθρωπος καλείται στην καθημερινότητα να εφαρμόσει την ουράνια αρμονία και τάξη.
Ο δεύτερος μίλησε για το Ταό, τον μεταφυσικό δρόμο που βρίσκεται παντού αρκεί το άτομο να μπορεί να τον βιώσει.
Ο Βουδισμός έφθασε στην Κίνα τον 1ο αιώνα π.Χ και εξαπλώθηκε γρήγορα περνώντας και στην Ιαπωνία. Από την σύνθεση αυτών των ρευμάτων έχει γεννηθεί και το γνωστό σήμερα στη Δύση σύστημα Ζεν.
Γλώσσα: Η κινέζικη γλώσσα ανήκει στη σινοταϊκή ομάδα. Χαρακτηριστικό της είναι ο μονοσυλλαβισμός. Αποτελείται από ιδεογράμματα. Δεν έχει κλίσεις αλλά μουσικούς τόνους (4 στην διάλεκτο του Πεκίνου). Σε κάθε ιδεόγραμμα, που σήμερα υπάρχουν πάνω από 60.000, υπάρχει ένα ριζικό (από τα 214 σε σύνολο) και ένα άλλο τμήμα που έχει γενικά φωνητική αξία.
Σκέψη: Στην Κίνα απουσιάζει ο γνωστός από την Αρχαία Ελλάδα συλλογισμός. Στην Κίνα η τυπική λογική απουσιάζει. Η σύλληψη γίνεται κυρίως με την διαίσθηση. Σε πρώτη ματιά μοιάζει με παραλογισμό, όμως η συνέχεια δικαιώνει την κινέζικη σκέψη μέσα από τα πρακτικά αποτελέσματά της.
Ο κινέζος δεν χρησιμοποιεί τον ορισμό ούτε το όργανο του Αριστοτέλη αλλά όλο το πνεύμα του ταυτόχρονα. Πώς να ορίσεις κάτι αφού "τά πάντα ρεί"; Από την άλλη μεριά η κινέζικη σκέψη μιλά -όπως ο Πλάτωνας- για την Μεγάλη Αρχή ή Λόγο που υποκινεί το Σύμπαν.
Ο άνθρωπος βρίσκεται ανάμεσα στην Μητέρα Γη και τον Πατέρα Ουρανό. Ο δυϊσμός Γιν Γιάνγκ και τα 5 Στοιχεία (Νερό - Φωτιά - Ξύλο - Μέταλλο - Γη) συνεχώς κινούνται, αναδημιουργούν το Σύμπαν και ο άνθρωπος καλείται να συνεργαστεί για να κάνει το δικό του Σύμπαν με φυσικό τρόπο. Μπορούμε να πούμε πως η αρχαιότητα του πολιτισμού αυτού του δίνουν έτοιμα -σχεδόν απολιθωμένα- αλλά αποτελεσματικά συστήματα σκέψης δοκιμασμένα από τις χιλιετίες.
Τέχνη: Η Τέχνη στον Κινέζο είναι κάτι σαν προσευχή, εκφράζει την επικοινωνία του ανθρώπου με τον ουρανό και τη γη. Προέχει η ζωγραφική. Ακολουθεί η μουσική, η αρχιτεκτονική, ο χορός και το θέατρο. Ανάλογα με το κοινωνικοπολιτικό και ηθικό κλίμα κάθε εποχής ήταν και οι μορφές της. Έτσι χαρακτηρίζονται από το όνομα κάθε δυναστείας. Όμως πάντα ο κινέζος ζωγραφίζει με τον ίδιο τρόπο, παίζει μουσική με τα ίδια όργανα και με το ίδιο τελετουργικό λατρεύει τους προγόνους. με την ίδια απλότητα και λιτότητα αναπαριστάνει την φύση. Να σημειώσουμε ότι λογοτεχνία και ποίηση υπηρέτησαν πάντα την φιλοσοφία και ακόμη περισσότερο: την Σοφία.
Τέλος γράφουμε λίγες λέξεις που χαρακτηρίζουν τον κόσμο της Κίνας:χιλιόχρονος, υπομονή, προγονολατρεία, τελετουργικότητα, διαίσθηση, απλότητα.


ΙΑΠΩΝΙΑ:
japanΑνατολικότερα της Κίνας βρίσκεται το νησιωτικό σύμπλεγμα της Ιαπωνίας, της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου. Στις μέρες μας αποτελείται από 4 μεγάλα νησιά: Χοκάιντο, Χονσού, Σικοκού και Κιουσού, από τα πιο μικρά που τα περιβάλλουν, από τα ακραία Ριουκιού και από τα Ογκασαβάρα-Σότο, Ίβο-Σότο, κλπ. Συνολικά 1000 περίπου Ιαπωνικά νησιά.
Ο Αυτοκράτορας ένωνε πάντα τους διάφορους ηγεμόνες, ακόμη κι όταν αυτοί πολεμούσαν μεταξύ τους, καταγόταν απ' ευθείας από τους θεούς και θεωρείτο υπερανθρώπινης φύσης.
Μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και την πλήρη ήττα της Ιαπωνίας από τους Αμερικάνους, ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να επισημοποιήσει ότι είναι κι αυτός κοινός άνθρωπος. Αλλά συνεχίζει να είναι σύμβολο ενότητας, ακόμη και χωρίς τις εξουσίες που είχε πριν τον πόλεμο.
Η Ιαπωνία έχει έκταση κυρίως ορεινή -μοιάζει με την Ελλάδα- 372.839 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της ξεπερνά τα 130.000.000. Εθνική της γλώσσα είναι η Ιαπωνική, εκτός των 150.000 περίπου Άϊνους που ζουν στο βορρά και αποτελούν τους αυτόχθονες μιλώντας μια παλαιοσιβηρική γλώσσα. Κυριότερες θρησκείες της είναι οΣιντοϊσμός και ο Βουδισμός. Με περισσότερα από 60 ενεργά ηφαίστεια, πολυάριθμα γκέυζερ και κρατηριακές λίμνες, η Ιαπωνία είναι η πλέον σεισμογενής χώρα του κόσμου με 4-5 σεισμούς καθημερινά αλλά και έναν καταστροφικό κάθε
 6-7 χρόνια.
Οι πρόγονοι των Γιαπωνέζων έφθασαν στα νησιά αυτά σε πολύ αρχαίους και αδιευκρίνιστους χρόνους. Έδιωξαν προς τον βορρά τους παλιούς κατοίκους Άινους - λευκής παλαιευρωπαϊκής φυλής, αλλά πήραν από αυτούς πολλές δοξασίες σχετικά με τον Ανώτατο θεό-Δημιουργό, τον Ήλιο και τα άστρα, τα σύννεφα, τα βουνά, την βλάστηση και γενικά για τους ΚΑΜΟΥΙ, που είναι πνεύματα που κατοικούν παντού αλλά και την πίστη στην αθανασία της ψυχής.
Πέρα από τις παραδόσεις κινέζικης καταγωγής που έφεραν japanμαζί τους οι Γιαπωνέζοι, πάντα ήταν διατεθειμένοι να εισάγουν την κινέζικη κουλτούρα, από πολιτικά στοιχεία ως θρησκευτικά. Έτσι τον 6ο αι. μ.Χ φθάνει στην Ιαπωνία ο Βουδισμός που αργότερα έγινε η επίσημη θρησκεία της. Αλλά και η φιλοσοφία του Κομφούκιου έχει φθάσει ήδη και εφαρμόζεται στο συσχετισμό θρησκείας και πολιτικής. Εντύπωση προκαλεί η μεγάλη σημασία που αποδίδουν στο θηλυκό στοιχείο οι παραδόσεις και τα θεολογικά τους σύμβολα.
Ένα μεγάλο προτέρημα αυτού του λαού είναι ότι αφομοιώνει εύκολα κάθε νέο στοιχείο χωρίς να αντιμάχεται με τα παλιά.Έτσι κάποια στιγμή ανοίχτηκε και στο δυτικό κόσμο αφομοιώνοντας την τεχνολογία του αλλά και τη επεκτατικότητά του. Ανάλογα επίσης με την πληθυσμική άνοδο όλου του κόσμου η Ιαπωνία από 10 εκατομμύρια συνήθους πληθυσμού, φθάνει τα 25 στα τέλη του 17ου αιώνα για να φθάσει σήμερα τα 130.000 εκατομμύρια.
Σήμερα είναι γνωστά στη δύση η Ικεμπάνα (τέχνη των λουλουδιών), το Μπονσέκι (η τέχνη των φυτών νάνων - μπονσάι), η Τελετή του Τσαγιού (Τσα-νο-γιού) αλλά και οι παραδόσεις των θρυλικών πολεμιστών της, Σαμουράι, μέσα από τον κώδικα Μποσίντο και τις διάφορες τεχνικές πολεμικών τεχνών. Αλλά το πιο δημοφιλές αγώνισμα των Γιαπωνέζων σήμερα παραμένει το Σούμο. Για να περιγράψουμε την Ιαπωνική ψυχή θα αρκούσε να ζωγραφίζαμε το ιδεόγραμμα του ιερού τους βουνού Φούτζι (ψηλότερο απ όλα, 3776 μ) που σημαίνει δύναμη-ομορφιά αλλά και καθήκον.
Τέλος ας σημειώσουμε για την Κίνα και την Ιαπωνία πως, σύμφωνα με την Εσωτερική παράδοση, αποτελούν ανθρωπολογικά τις δύο τελευταίες (6η και 7η) υποφυλές των πολιτισμών Άτλαντης Ρίζας. Γιαυτό έχουν τόσες ομοιότητες μεταξύ τους και τόσες διαφορές από τους πολιτισμούς προέλευσης της (λευκής φυλής).

Βιβλιογραφία:
• Εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ
• Εγκυκλοπαίδεια ΔΡΑΝΔΑΚΗ
• Εισαγωγή στη Σοφία της Ανατολής, Γ.Α.Πλάνα, Εκδ. ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
• Σημειώσεις Θεολογικής Συμβολολογίας, J.A.Livraga, Εκδ. ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
• Ο Κόσμος της Ανατολής
• Ταξιδεύοντας ΚΙΝΑ - ΙΑΠΩΝΙΑ, Ν. Καζαντζάκη, Εκδ. Καζαντζάκη



Το είδαμε εδώ

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου